Vrijdag 24 februari worden er weer heerlijke wafels gebakken bij S.V.F.
Vanaf 12.00 uur zijn die te koop in onze kantine, waarbij de opbrengsten ten goede komen aan onze jeugd. Niet alleen steunt u dus de jeugd van S.V.F Cothen, maar bovenal kunt u genieten van een mooie traditie en heerlijke wafels.
Hoewel…., heerlijke wafels……?
Hier een “hebudatje” uit 2004.
Zie dit verhaaltje maar als een ode aan voorál mijn moeder en aan al die trouwe wafelbaksters bij SVF, maar ook bijvoorbeeld die bij “de Zonnebloem”.
Wafels bakken
21 Februari 2004. Carnaval !
En carnaval heeft voor mij toch een aantal specifieke betekenissen. Allereerst heb ik tijdens carnaval een meisje ontmoet en ook verkering gekregen met Marian, waar ik inmiddels (02-02-17) 40 jaar !! mee getrouwd ben. De meningen lopen ietsje uiteen: is dit nou een wereldprestatie van mij ? of juist van Marian….:) ?
Met carnaval hoef je heel even een paar dagen niet zo serieus te zijn. Het is een feest om een paar dagen je zinnen te kúnnen en te mógen verzetten. Een grap en een grol in soms moeilijke tijden, kan behoorlijke verlichting brengen. Gelukkig voor mij is misschien dan ook wel; dat Marian destijds “niet zo nauw gekeken heeft” tijdens dat carnavalsfeest. Zo, dat moest ik snel even kwijt voordat jullie het onder mijn neus gaan wrijven. Ben ik jullie toch állemaal maar mooi “ffies” (ja ook ík ben “sms-taal” aan het leren) vóór geweest nietwaar ?
Een ander specifieke betekenis voor mij (en voor trouwens de gehele familie Mocking) bij carnaval is: “wafels bakken”.
Ook vorig jaar rond deze tijd, heb ik weer een hele club mensen bij elkaar gezien bij SVF, welke in het kader van vrijwilligerswerk zich een hele dag inzetten om enige financiën te bewerkstelligen voor de jeugd van onze club. Hulde !
En ook ik mocht even proeven van de heerlijke koeken welke deze koekenbakkers uit hun wafelijzers toveren. Ook hulde !!
En toch…helaas….is er tóch een maar…..
Ondanks dat deze wafels prima smaakten, hálen zij het gewoon bij lange na niet bij de wafels welke wij thuis steevast (en conform katholieke traditie) rond carnaval kregen geserveerd. De wafels van mijn moeder waren namelijk on-over-tref-fe-lijk ! Daar kón, daar kán en daar zal nóóóóit meer ook maar iemand tegenop kunnen bakken. Dat is geen manco aan alle andere wafelbakkers of wafelbaksters, maar dat is alleen maar omdat mijn moeder dat nou eenmaal het beste kón. Er was gewoon niemand die een beter wafelrecept had dan onze moeder.
Alhoewel…? Is dat nou wel zo…?
Maakte ons moeder de beste wafels ooit aller tijden ? Had ons moeder het allerbeste recept wat ooit is samengesteld ?
Ik weet het niet. Wij weten het niet. Niemand weet het, want mijn moeder had volgens ons helemaal geen recept. Ze deed maar wat…! Mijn moeder was volgens mij helemaal niet zo precies. Zij deed nooit van 350 gram van dit en 180 deciliter van dat en als laatste nog één snufje van zus en een half theelepeltje van zo.
Mijn moeder haalde de zaken meestal wat rigoureuzer aan. Een kilo of vier bloem, een paar pakken gist, een “huts” eieren en weet ik wat nog meer…? Dan genoeg melk erbij (net zolang totdat de klonten eruit waren) en dus het heule spul vooral goed door mekaar heen husselen. Af en toe met de wijsvinger erdoorheen om te proeven, nog een beetje zout erbij en zo stond er net vóór carnaval weer een grote teil in de kamer, met een kleed eroverheen om te worden tot beslag voor de wafelbakkunsten van moeder Mocking. We mochten zéker niet het doek optillen om te kijken (of te proeven) want dan zou het “rijzen” weleens fout kunnen gaan en dan hadden we de volgende dag géén wafels. En dat zou een ramp zijn uiteraard, want die wafels waren gewoon de lekkerste vanuit het hele Kromme Rijn gebied.
Mijn moeder is helaas op 04 december 2003 plotseling overleden en zo is er natuurlijk ook een verandering opgetreden in de wafel traditie.
Onze zussen hebben nog naarstig gezocht of er soms ergens een recept opgeschreven zou staan. Kasten zijn overhoop gehaald, tassen zijn nagekeken, geheime laatjes in het bureau zijn open getrokken, maar alles tevergeefs.
Of zou het soms gewoon anders zijn……?
Zou het recept meer iets zijn wat met gevoel te maken heeft …..?
Of zou het met traditie te maken kunnen hebben ….?
Of zou het zo kunnen zijn dat iedereen stuk voor stuk weer graag samen thuis was, om bij te praten onder het bijkomende ! genot van de wafels met kaneelsuiker, met een flessie bier erbij…. ?
Zou het recept meer liggen in termen als: gevoel….geluk…sfeer….traditie…..
Ik weet het niet. Ma heeft het recept meegenomen…..
Ik schreef dit stukje op zaterdag 21-02-04 rondom 13.30 uur, ongeveer 2,5 maand ná het overlijden van mijn moeder. Ik weet ook niet of dit destijds al wel het juiste moment was om hierover te schrijven. En toch deed ik het maar, het was tenslotte bijna carnaval, waarbij je even je zinnen mag en soms moet verzetten. Maar ik, néé ik bedoel wé !! missen ze verschrikkelijk, de wafels van ons moeder.
U zult waarschijnlijk zaken uit dit stukje herkennen, maar dan in uw eigen specifieke situatie. Doet soms best pijn. Bij mij in ieder geval wel. Maar sommige zaken kun je tóch niet meer veranderen. Carnaval, weet u nog ? Met carnaval toch maar even naar de optocht en even de zinnen verzetten.
Ik neem nog maar een wafel welke gebakken is/wordt door de koekenbak(st)ers van SVF. Lekker zijn ze, zeker weten en ik steun de jeugd van S.V.F. ermee.
Morgen, zondag dus, gaan onze zussen trachten in het voetspoor te treden van ons moeder. Wafels bakken op traditionele wijze. Met zo’n gietijzeren wafelijzer op gas gestookt.
maar ook zij zullen het helaas niet redden. De wafels zullen niet zo smaken als voorheen. Bij benádering zelfs nog niet, maar daar kunnen zij nou eenmaal niks aan doen.
Ze gaan een traditie in stand houden en dat waarderen we zeer !
En alleen al dáárom zal ik er morgen bij zijn en gewoon genieten van lekkere wafels ! De op één na lekkerste wafels ooit…….
Groet,
Kees
Overigens: ga vrijdag 24-02-17 vooral naar de kantine en proef heerlijke wafels !
