Helaas beginnen we dit verslag met een triest bericht, met het plotselinge overlijden van sponsor en vrijwilliger Joop van Woudenberg. Op de te vroege leeftijd van 69 jaar overleed Joop aan problemen met zijn hart. Voorzitter Erwin Rieff heeft hierover al een mooi bericht geplaatst op de SVF website. In overleg met de leiding van vandaag en samen met onze gasten van Vliegdorp, werd voorafgaand aan de wedstrijd een minuut stilte in acht genomen. Dank daarvoor aan iedereen en vooral ook aan onze gasten vanuit Soesterberg.
SVF en Vliegdorp hadden ieder precies evenveel verliespunten, echter Vliegdorp heeft nog wel een wedstrijd in te halen. En in theoretische zin hadden beide ploegen nog steeds uitzicht op de vierde plek, met recht op mogelijke nacompetitie voor promotie. Maar wanneer we echt reëel denken, dan zijn we beiden nu volledig afhankelijk van andere clubs en zullen we het seizoen allebei wel bovenin de middenmoot gaan eindigen. Maar ja….., voetbal kan ten alle tijden een “ongeleid projectiel” zijn weten we allemaal. Onlangs las ik nog citaten van Johan Cruijf en Hansi Flick, die vertelden: “je moet schieten want anders kun je niet scoren.” Nou ligt dat na afloop van SVF – Vliegdorp toch iets genuanceerder en dat leg ik hier meteen maar effe uit, ook omdat deze uit-te-leggen situatie meteen de meest belangrijke situatie van de wedstrijd was. We slaan daarom nu effe eerste 65 minuten van de wedstrijd over en we zien Rigino Odijk een voorzet van Freek het doel inkoppen. Met nadruk zeg ik hier: INkoppen, want de bal was duidelijk minimaal 20 centimeter over de doellijn. Keeper Lorenzo van Ditmarsch weet nog wel de bal van achter de lijn het veld weer in te krijgen, maar voor vriend en vijand was het wel duidelijk dat SVF hiermee een voorsprong genomen had. En ik heb persoonlijk echt recht van spreken, want ik begaf me op een positie dat ik e.e.a. toch duidelijk waar kon nemen. Helaas dacht de leiding daar anders over; de assistent van Vliegdorp bleef wijselijk zijn mening buiten de discussie houden en scheidsrechter Carel Jacobs vertelde na afloop dat hij niet goed kon zien dat de bal echt de lijn gepasseerd zou hebben……… En dan kom ik toch nog even terug op die citaten van (Barcelona trainers) Cruijf en Flick: je hoeft dus niet altijd alleen maar te schieten, je kunt ook raak KOPPEN….. nietwaar Rigino?
Pfoe… Pfoe…. en nog maar eens Pfoe…….. Hoe ga je hier als verslaggever nou een beetje soep van koken? We kunnen scheids Jacobs dan wel helemaal af gaan branden door zijn foutieve beslissing, (want fout was het natuurlijk wel degelijk) maar wat bereik je daarmee? En we moeten dan ook wel eerlijk zijn en toegeven dat wanneer een leidsman niet op één lijn staat, het dan best lastig kan zijn om te (be)oordelen. En ook de assistent van Vliegdorp stond niet goed opgesteld en ook eerlijk is eerlijk: zou jij (of ik) gevlagd hebben voor een doelpunt tegen jouw cluppie….? Jullie zullen inmiddels begrijpen dat we de leiding NIET in diskrediet gaan brengen. Niet alleen omdat een juiste beoordeling voor Carel Jacobs best lastig was, maar met name ook omdat het a) toch niet meer helpt en b) we (in ieder geval ik) dat gewoon niet meer doen. Scheidsrechter doen echt óók hun best en die referees hebben we gewoon keihard nodig! Dus ook vandaag dank aan de leidsman die helemaal vanuit Velserbroek!!! en na 1,5 uur fileleed Cothen alsnog tijdig wist te bereiken. Begrip dus, maar wel jammer allemaal want SVF had op dat moment ook zeker de voorsprong verdiend.
Dan toch nog maar effe terug naar het begin. De splinternieuwe wedstrijdbal (gesponsord door de familie el Makrini en Medical Masseur) kreeg zijn “eerste” omwenteling op “De Nieuwe Kamp” en zou vervolgens menige “trap tegen zijn donder” krijgen. Gelukkig kan een bal daar heel goed tegen en ook komt zo’n ding wonderwaardig telkens weer in zijn originele vorm terug na zo’n ferme “trap tegen z’n donder”. Met spelers is dat veelal toch wel ietsie anders…….De eerste helft liet twee ploegen zien die gelijkwaardig waren. Met twee mogelijkheden voor SVF en ook twee voor Vliegdorp was de balans in evenwicht. Ondanks 1 gele kaart (voor Joost) was dit ook een zeer sportieve match. Beide ploegen werkten hard, zonder met fikse overtredingen over de schreef te gaan. Die sportiviteit van beide ploegen viel echt op en dat was best mooi om te zien. Keurig netjes de bal er effe uit en teruggeven na blessures, chapeau voor beide teams. En wat vandaag óók opviel was met name het: géén gejank en geblèr in het veld en vanaf de kant, en dan wordt voetbal toch effe een heel stuk leuker. Marcel moet nog wel een keer goed en ver zijn doel uitkomen om een Vliegdorp aanval te pareren, maar deed dat goed. En zo gingen we rusten met de uilenbril-stand.
De tweede helft begint SVF sterk en fel. Ik lees vanaf mijn briefje 6 (zegge: zes!) pogingen in de eerste 11 minuten van de tweede helft om tot scoren te komen. Wahib, Mick, Sander, nog een keer Wahib, Freek en nóg een keer Wahib weten echter geen scorend vervolg op de mat te leggen. Na deze 11 a 15 minuten valt de druk van SVF een beetje weg en raakt de wedstrijd weer meer in balans. Maar dan komt toch die vermaledijde (moeilijk woord, zoek maar effe op) 65eminuut van de wedstrijd. We hebben het daar voldoende over gehad en zo eindigt een aardige en vooral sportieve pot voetbal in een 0-0 eindstand, zonder dat ik me verveeld heb. Ik vergeet bijna nog te vermelden dat Vince nog één keer een dot van een kans niet weet te benutten, dat had alsnog de winst kunnen betekenen. Op basis van de 2e helft had dat ook best wel verdiend geweest, maar met een gelijkspel kunnen we (met enige moeite) uiteindelijk ook wel leven. De kansen op promotie worden nu wel heel erg magertjes, ondanks de andere uitslagen. Maar goed….. er zijn belangrijker dingen in het leven, zie Joop van Woudenberg….. Bovendien: het seizoen in deze klasse heeft toch mooie en goeie dingen laten zien. Oftewel: zeer tevreden tot op heden….. en nog een seizoen in deze klasse met alles erop en eraan…., dat hoeft zeker geen straf te zijn. Zeker niet omdat ook weer twee jongens vanuit JO19 weer de “lege plekken” op een prima manier invulden.
Foto’s van Wim Terwint staan in een album.
MOTM wordt vandaag Gijs de With. Gijs was zijn plek kwijtgeraakt aan Sjoerd; een jonge gozer die het gewoon heel goed deed, maar vandaag vanwege griep af moest haken.
Drie vragen aan Gijs: Kees: Je mocht weer eens starten in de basis, hoe beviel dat? Gijs: ik wil altijd voetballen, maar Sjoerd deed het gewoon heel goed op “mijn” plek ná mijn vakantie. En als anderen het laten zien, wie ben ik dan om moeilijk te doen?
Kees: wat mij opviel was dat het een sportieve pot was met weinig “gedoe en gejank”. Gijs: dat was het zeker ja en we hebben best lekker gevoetbald en inzet getoond. Jammer van met name die grens, want die kopbal was natuurlijk 120% over de doellijn. Eigenlijk zijn we gewoon een goal ontnomen.
Kees: Is het seizoen nu gedaan en zijn de kansen voor de 4eplek voorbij? Gijs: Voor mij is het seizoen zeker nog niet gedaan. Ik ben persoonlijk eigenlijk helemaal niet zo bezig met nacompetitie voetbal. Ik wil gewoon lekker voetballen, iedere wedstrijd weer. Ik vind ’t allemaal nog steeds hartstikke leuk. En dit was gewoon een heerlijke pot voetbal.
Tsja…. En dat is nou natuurlijk precies hoe we Gijs kennen 😊
De was by Duurstede bon en het broodje bij de buurman komen zo goed terecht. Volgende week naar Oranje-Wit in Elst, aanvang 14.30 uur.
Groet, Kees
Van de redactie
Voorafgaand aan de wedstrijd werd er stilgestaan bij een mooie mijlpaal. Nando Koedam speelde zijn 250e wedstrijd in het eerste elftal. Een prestatie om trots op te zijn. Nando, gefeliciteerd met deze mijlpaal en we hopen je nog veel wedstrijden in onze hoofdmacht te zien spelen!
