Afgelopen zaterdag mocht de F2 eindelijk weer eens een wedstrijd voetballen, de mannen stonden te trappelen! Sem was helaas geblesseerd maar stond langs de lijn om het team aan te moedigen.
We speelden tegen de F1(!) van Merinos, dat klonk spannender dan het was want het bleken mini’s te zijn, waarvan enkele spelers voor het eerst een wedstrijd speelden. De tegenpartij vroeg of het veld wat kleiner mocht, nou vooruit dan maar. Het was toch mistig, dus zo konden we in ieder geval de overkant goed zien 😉
Eigenlijk kan de rest van het verslag heel kort: de doelpunten van SVF vlogen de keeper van de tegenpartij om de oren vanaf letterlijk de tweede seconde! Met rust stond het al 9-0, met dank aan Jurre, Imre, Yorick en Jari. In de rust vroeg Sven aan de teamgenoten of ze niet wat slechter konden gaan spelen want hij vond het wel zielig voor de Merinos, net zoals de ouders langs de lijn, we durven nog amper te applaudisseren want de F1 spelertjes huilden om de beurt van teleurstelling…. Maar sommigen SVF-ers roken een dikke vette winst met dubbele cijfers, dus niks slechter spelen, niks zielig voor de tegenpartij: gewoon knallen met die ballen!
En zo geschiedde… En hoe leuk: bij de eindstand van 22-0 heeft iedereen minimaal een keer gescoord! Hartstikke goed samengewerkt en overgespeeld!
Groetjes Sven en Barbara van Straalen
