De tweede wedstrijd in de nieuwe samenstelling. Dit keer lekker dichtbij een uitwedstrijd, we hoeven maar naar Odijk. Garant voor strijd en het gevoel van een derby.
Het weer is prachtig. Het veld nog een beetje nat van de dauw….we staan vroeg op de mat en het zonnetje begint te branden.
Het team van Odijk kennen we nog wel….
Het was de laatste wedstrijd van vorig seizoen, maar dan nog JO09. Die wedstrijd wonnen we……wat nu met de nieuwe groep?
Nou, daar gaan we.
Een verhaal over strijd, fair of unfair.
Een verhaal over sportiviteit.
Een verhaal over een scheidsrechter die wat dingetjes mistte.
We zien bij Odijk grote en fysieke kinderen. Althans, in vergelijking met onze bikkels.
In voetbal draait veel om techniek…….fysiek helpt. Tenzij je fysiek als ‘wapen’ gebruikt.
We starten de wedstrijd op tijd. Het begin laat een gelijke strijd zien. De aanvallen volgen elkaar over en weer op. Onze keeper Tygo is bij de les en houdt het hok schoon, ondanks harde schoten vanuit het ‘vuurpeloton’. We krijgen vanaf het begin een aantrekkelijk potje voetbal voorgeschoteld. Strijd!
SVF opent de score, een mooi schot van Lars gaat via onderkant lat in het netje 0-1.
Wij blij, de supporters bij Odijk iets minder.
Het antwoord van Odijk komt snel, de 1-1 is ook wel terecht. Voor de rust is SVF gevaarlijker, maar de kansen over en weer lopen gelijk op. We zien echter wel dat Odijk meer fysiek in de wedstrijd gaat brengen. Onze boys en girls moeten hier even aan ‘wennen’. Desalniettemin komt SVF op 1-2 na een aantal flinke kansen. De dames doen goed mee en leveren met kansen en hard werken een duit in het zakje. De mannen zien schoten op de paal gaan én net naast. Gelukkig gaat via een corner via een lopje van Lars alsnog de 1-2 er in. Pfieuwww……loon naar werken zeg maar.
Na de pauze een verrassende wending. Fair of unfair, sportief of onsportief, noem het wat je wil. Odijk heeft opeens een andere keeper op goal en het team van Odijk lijkt met nieuwe krachten te zijn aangevuld……of wellicht kijken we verkeerd. Wat verder gebeurd is jammer. Het fysiek neemt zienderogen toe en leidt tot diverse uitvallen aan onze zijde. Het resultaat is dat Odijk kansen krijgt en dus ook vier keer scoort, eindstand 5-2. De scheids was druk op zijn telefoon en mist 2 cruciale momenten (hands en dikke uitbal) waaruit Odijk de mogelijkheid krijgt om te scoren.
Enfin, onze bikkels hebben zich kranig geweerd maar hebben geleerd dat je dus ook fysieke en een ‘tikkeltje’ andere tegenstanders kunt treffen.
We gaan naar huis. Bij de thuiswedstrijd zullen we voorbereid zijn!
Volgende week thuis tegen Vocus.
Nieuwe wedstrijd, nieuwe kansen.
Tot dan!
Be there!
