Vandaag is het wedstrijdverslag in rijmvorm geschreven,
Zodat iedereen de wedstrijd in de Sinterklaassferen kan herbeleven.
Het weer was grijs, nat en een beetje guur,
uit bij VRC in Veenendaal, om 12 uur.
FB7 was ook weer eens van de partij, van hem een grote wens,
helaas begon zijn wedstrijd buiten de lijnen, namelijk als grens.
Met een prachtige selectie begonnen SVF 4 aan de strijd,
met veel klasse, techniek, samenwerking en schoonheid.
Althans, dat was de intentie van de trainers in de dug-out,
het kwam niet echt tot z’n recht, SVF ging vaak in de fout.
Al snel speelde een speler van VRC de verdediging van SVF helemaal zoek,
en schoot hij met zijn linkerbeen de bal in de onderhoek.
Maaaar, na een weekje afwezig te zijn geweest,
was daar Guus met de 1-1, wat is het toch een beest.
Volgens de mannen langs de lijn erg knap ingeschoten met zijn buitenkant,
de stand was weer gelijk, niks meer aan de hand.
Het is geen wedstrijd van SVF 4 als er geen opstootjes zouden zijn,
in de eerste helft alweer een paar keer geruzie, en dat is niet fijn.
Sander Botman moest er geblesseerd af en FB7 mocht gaan spelen,
de gebroeders Balk weer samen aan het ballen, “prachtig”, volgens velen.
Het werd rust en een paar hadden nog niks gegeten,
zoals Michael en Dennis die snel een Snickers begonnen te vreten.
Na de eerste helft zijn broer hebben staan uit te lachen,
was hij nu zelf de sjaak, Guus mocht gaan vlaggen.
SVF kwam de tweede helft vol vertrouwen weer het veld op,
en kregen ineens een (omstreden) strafschop.
Roel en FB7 liepen allebei naar de bal, waarna Roel zei:
“oprotten Balk, deze penalty is van mij”
Voordat Roel kon gaan schieten kreeg een speler van VRC nog een gele kaart,
want zeiken op alles wat de scheids deed, was inmiddels de standaard.
Roel nam de penalty, de keeper redde, wat een kans,
wellicht had FB7 de penalty er wel ingeflanst.
Na wederom een opstootje hier en een ruzietje daar,
was daar Niels met een gele kaart, nu was hij de sigaar.
Ook Justin moest geblesseerd het veld verlaten,
wie moest hem vervangen, naast Jeroen en Roy van Straaten?
Daar was Arjan onze kale superheld,
het gebeurde hem niet vaak, zo lang in het veld.
Na een vrije trap van VRC viel ineens de 2-1,
toen uit de rug van de verdediging ineens hun aanvoerder verscheen.
Maar daar was Guus wederom met een goal, dit keer de 2-2,
“erop en erover SVF, de punten gaan met ons mee!”
Kort daarna een smerige overtreding op Guus in de zestien,
weer een penalty? Helaas niet, want de scheids had het weer eens niet gezien.
Cas en Roel ook allebei geblesseerd, het was een beste ziekenboeg,
met 15 man was de selectie uiteindelijk precies groot genoeg.
Alleen VRC werd in het slot nog heel even gevaarlijk,
maar de bal ging op de paal, wonderbaarlijk.
Al met al een terechte uitslag liet de Sint van zich weten,
maar wellicht had hier toch net wat meer ingezeten.
Na gevochten en gestreden te hebben met hier en daar een verrekte spier,
konden de mannen van SVF gaan douchen, waarna het tijd was voor bier.
Guus werd voor het eerst dit seizoen als MOTM verheven,
en heeft veel ste lang aan dit verslag geschreven.
Daarom is deze samenvatting nu voorbij, de woorden zijn op,
nog één keer trainen met z’n allen, en daarna winterstop.
