Het is zaterdag 11-10-2025 en sinds jaaaaaren spelen wij weer eens tegen de groen-gelen uit Vianen. Een grote club volgens voorzitter Renee Kreeftmeijer met circa 1.200 leden waarvan ongeveer 1.000 spelende leden. Alleen al bijna 60! jeugdteams lopen er rond op sportpark Blankensteijn. Zoveel hebben wij er niet, maar we zijn al blij en trots met onze 420 leden waarvan een 360 spelende mensen, inclusief jeugd. We praten met elkaar rondom de vraag; hoe je dan als zo’n grote vereniging met je eerste elftal in de 5e klasse terecht kunt komen… En we constateren samen met onze voorzitter Erwin Rieff en oud scheidsrechter Harry van Beek, dat “men” tegenwoordig gewoon andere keuzes maakt. Goeie voetballers spelen veel vaker “voor de lol” in lagere teams. En zo kan het dan gebeuren; dat niet alleen kleine clubs maar ook grote verenigingen in de 5e klasse komen te spelen. Nou is er niks mis met voetballen op een lager niveau, zeker niet wanneer je vandaag ziet dat een wedstrijd best een hele leuke en spannende pot kan zijn. En dat wérd SVF tegen Brederodes; een wedstrijd waar echt heel veel in zat.
De ranglijst zegt eigenlijk nog helemaal niks met SVF op een 7e plek en Brederodes daar twee plekken boven. Beiden nog niet verloren, dus alles wordt in het werk gesteld om dat in ieder geval zo te houden. Brederodes komt sterk uit de startblokken en wil laten zien dat er alles aan gedaan zal worden om de punten mee naar Vianen te nemen. Toch is de eerste kans voor SVF, een schot van Vince van Ee wordt geblokt door een Brederoder (hoe zeg je dat eigenlijk?) en zo gaat de 1-0 aan Vince en SVF voorbij. Pas na 14 minuten is er de eerste doelpoging van de gasten, echter die bal verdwijnt huizenhoog over de ballenvanger. Maar Brederodes legt inmiddels wel degelijk het betere voetbal op de (matige) grasmat en het is keeper Marcel Laros die SVF met een goeie “benen-actie” op de been houd. Eén tegen één is toch wel een sterk punt van onze goalie. Afijn…, ook weer niet te wijs maken deze kerel, hoewel: gelukkig blijft Marcel soms juist NIET met beide benen op de grond… 😊
Erik van Benthum heeft al een paar wedstrijden laten zien dat hij een zeer bruikbare rechterspits is en ook vandaag had Erik uiteindelijk zomaar de MOTM kunnen zijn. In de 25e minuut creëert hij zelf een mogelijkheid, maar nu lukt het nog nét niet om tot scoren te komen. Een minuut later is hij echter op de achterlijn de verdediging van Brederodes te slim af en weet een perfecte voorzet af te leveren. Een voorzet waar de geheel vrijstaande Rik vd Mispel nóg perfecter de bal achter doelman Justin Bride kan koppen. Stand 1-0 en dat is op dat moment enigszins tegen de voetbalverhoudingen in. Want eerlijk is eerlijk: Brederodes voetbalt gewoon beter dan SVF, maar weet alleen geen echte kansen te creëren. En al zeker weten de gasten geen bressen te slaan in de prima verdediging van de thuisclub. Tot aan een moment net voor rust, waar Erik op onverklaarbare reden de bal in de schoenen schuift van een groengele speler. “Blek-oudje” Erik?? Brederodes maakt hier dankbaar gebruik van en net voor de thee wordt de 1-1 neergezet. Op dat moment ook best wel terecht (lees maar terug) maar wel een beetje onnodig. Maar ja.., dat weet Erik zelf ook wel en hij zou later nog zeer belangrijk worden in dit verhaal. Vervolgens weet Marcel nog een kopbal onschadelijk te maken en zo gaan we de rust in met de 1-1 stand.
De tweede helft begint met het tegenovergestelde ten opzichte van de eerste helft. SVF komt direct sterk voor de dag en krijgt binnen vier minuten drie mogelijkheden, waarvan zelfs twee grote kansen om de wedstrijd op slot te gooien. In een klutssituatie krijgt Rik een giga kans om te scoren, maar schiet hoog over. Daarna produceert Erik weer een top-voorzet die jammer genoeg door Wessel maar net naast gekopt wordt. En als derde moeten we toch zeggen dat Stijn Brandts op een discutabele wijze in de 16 meter gestuit wordt. Scheidsrechter Erwin Timmermans ziet er (nu nog) geen strafschop in. De wedstrijd ontwikkeld zich nu in een echte strijd met behoorlijk wat overtredingen van beide kanten. Een ontwikkeling waar de thuisclub zich eigenlijk best wel prettig bij voelt. SVF hoeft het spel niet te maken en knokt zich als team letterlijk en figuurlijk in de wedstrijd. Veel inzet van beide teams leidt dan ook tot een aardig en open schouwspel, met kansen over en weer. En waar Brederodes de eerste helft de bovenliggende partij was, is dat nu niet meer zo. Eigenlijk kan het alle kanten op, waarbij wij natuurlijk hopen dat het kwartje deze keer onze kant op valt. En uiteindelijk gebeurt dat ook, want in de 77e minuut wordt Wessel naar de grond gewerkt en besluit Erwin Timmermans nu wel tot een strafschop. “Penalty-specialist” Sander Mocking is dan al in de ploeg gebracht (na zijn blessure-perikelen) en gaat zoals gewoonlijk achter de bal staan. Normaal gesproken een zekerheidje, echter deze keer wordt zijn 11-meter met de vuist gestopt. Maar dan laat Erik zien waarom wij hem “aangekocht” hebben, door de rebound knalhard alsnog in het doelnet te jassen. 2-1 en dat is een grote opsteker voor de groen-witten, want de goeie lezer van dit verslag zal inmiddels opgemerkt hebben dat een tussentijdse 1-2 ook zomaar mogelijk had kunnen zijn. Het wordt dan nog wel ruim 10 minuten “billen knijpen”, want Brederodes geeft zich terecht nog niet gewonnen. Maar de thuisclub breekt niet en na 6 minuten blessuretijd is het dan toch echt afgelopen met een 2-1 thuisoverwinning voor de Cothenaren.
Op zich hadden we langs de lijn (zeker na de gelijkmaker) ook wel vrede gehad met een punt. Brederodes was de 1e helft beter, maar de SVF-ploeg toonde vandaag echt karakter met een grote teamprestatie. En zeker gezien de echte kansenverhouding misschien toch ook nog wél verdiend gewonnen, maar daar zal men in Vianen wellicht anders over denken? Afijn: we houden ons maar bij de kop boven dit verslag: SVF de gelukkigste na enerverend duel.
Toch nog even iets over een ander punt, ik moet het gewoon even kwijt. De jonge arbiter van deze match floot op zich best een prima wedstrijd. Een wedstrijd die met name richting het einde veel van hem vroeg, maar hij bleef opvallend rustig. En natuurlijk zal hij niet alles 100% goed gedaan hebben, maar het meeste toch wel dégelijk. Ik heb bijna alle spelers en stafleden (van beide teams) meer fouten zien (en horen) maken dan onze leidsman van vandaag. Een beetje vervelend waren dan ook een aantal reacties met name vanuit onze gasten jegens deze scheids. Vooral na zijn laatste fluit-signaal moesten enkelen kennelijk hun frustraties kwijt. Jammer…… niet nodig (je verandert er tóch niks meer aan) niet handig (we hebben jonge referees juist nodig) en stof tot nadenken. (hoop ik)
MOTM was deze keer erg lastig, dus ik heb even anderen geraadpleegd. (ik zeg niet wie…. 😊) Vele spelers kwamen in aanmerking na deze pot, ik ga ze niet allemaal noemen. Feit is dat er een prima teamprestatie werd neergezet. Wanneer we op deze wijze wedstrijden blijven spelen, dan zullen er vele punten op De Nieuwe Kamp blijven….. Uiteindelijk hebben we als MOTM gekozen voor Wessel de Gier. En dat niet alleen door zijn eigen spel, maar ook wel als exponent van de grote teamspirit van vandaag. De was bij Duurstede bon en het broodje bij de buurman gaan terecht naar Wessel.
Wessel: het was ouderwets buffelen vandaag en het ging best lekker ja, tegen een jong Brederodes. We hadden diverse MOTM kunnen kiezen waaronder: Marcel, Jesse, Stijn en ook zeker Gijs de With. Ons eerste doelpunt was een fraaie, waarbij we eigenlijk nooit meer verwacht hadden; dat Erik die bal voor zou krijgen. Trouwens: ook goed ingekopt door Rik. Penalty was misschien aan de zware kant, hoewel: ik wordt wel degelijk aangetikt in de 16 meter. En eerder (bij Stijn) had het ook een strafschop kunnen zijn. Kortom: goeie prestatie en nog steeds niet verloren!!!!
Foto’s van Renée van Leeuwen staan in een album.
Groet, Kees
