Brief van de voorzitter

17 Mar 2019 | Laatste Nieuws

De bomen komen uit de grond en uit hun stam de twijgen

En iedereen vindt het heel gewoon dat zij bladeren krijgen

We zien ze vallen op de grond

En dan opnieuw weer groeien

Zo heeft de aarde ons geleerd

Dat al wat sterft zal bloeien.

Toon Hermans

Beste SVF ers,

Op 28 februari  jongsleden stond bij SVF de wereld even stil. We kregen s ’avonds bericht dat “onze” Jeroen omgekomen was bij een noodlottig bedrijfsongeval.

Op dat moment was de selectie, het dames team en de JO19 aan het trainen. De training is stilgelegd en iedereen zat aangeslagen, vol ongeloof en diepbedroefd in de kantine. Erwin en ik hebben later op de avond contact gehad hierover. Nog niet eens zozeer om dingen te regelen maar om even bij elkaar te informeren hoe dit nieuws gevallen is. Na een lange nacht worstelen met de vragen “waarom nou hij?” “Hoe is het gegaan” en “wat nu?” moet je toch acties gaan ondernemen om onze leden bij te staan.

Erwin is gebeld door onze burgemeester om SVF sterkte te wensen in deze moeilijke periode, Ik heb de verenigingsadviseur van de KNVB op de hoogte gesteld en zo zijn langzaam de raderen gaan draaien. Al gauw was er een “werkgroep” gevormd en begon ik te zien hoe bijzonder SVF is. Dat wist ik natuurlijk al anders was ik geen Voorzitter geworden maar dan zie je iets heel anders gebeuren.

Normaal noem ik geen namen omdat ik niemand voor het hoofd wil stoten als ik iemand vergeet ? maar nu ga ik dat voor één keer wel doen. Erwin, Robert, Anton en met name Caroline hebben zich ontzettend ingespannen om een respectvol afscheid voor Jeroen te regelen. In eerste instantie ging onze aandacht uit naar de leden van SVF en hebben we een bijeenkomst geregeld voor de selectie, dames en JO19.

Voorafgaand daaraan zijn we met een kleine delegatie respect gaan betuigen bij de ouders van Jeroen en zijn vriendin Nikki. Wat een sterke persoonlijkheden, ik was onder de indruk van de warmte waarmee we welkom werden geheten. We hebben afscheid genomen en zijn terug gelopen naar de kantine van SVF waar het inmiddels muisstil was en iedereen in gedachte verzonken zat. Nadat Erwin de avond had ingeleid door middel van het voorlezen van het stuk wat ook op de site staat hebben we 1 minuut stilte gehouden. Waar je normaal wel een beetje gerommel hoort was het nu op een snik hier en daar na ook echt stil. Daarna was er voor iedereen gelegenheid om iets te vertellen, je gevoelens te delen of een stukje tekst te schrijven over Jeroen. Op zo’n avond voel je wat verbondenheid is.

En dan komt de vraag van de familie of de condoleance bij SVF gehouden mag worden. Natuurlijk doen we dat, zo kunnen we ook een steentje bijdragen.

Caroline werd aangewezen als contactpersoon tussen SVF, de familie en de begrafenisondernemer. Nou dat heeft ze geweten. Wat heeft ze veel heen en weer geappt, gebeld, besproken, draaiboek gemaakt, mensen geregeld, overleg gehad met de bloemist en alles wat je nog meer zou kunnen bedenken.

Tussendoor regelt ze dan ook nog even dat de bestuursvergadering verschoven wordt en dat we daar deze maand een verkorte versie van houden.

Nu is alles geregeld, het draaiboek zit op “slot” en daar wordt niets meer aan veranderd.

Morgenochtend worden de laatste puntjes op de i gezet door Erica, Gonnie, Wendy (2x) en Caroline en dan maken we ons op voor het afscheid van onze Jeroen.

Maandag 11 maart 2019

Vandaag is de dag dat SVF afscheid neemt van Jeroen. Na een ontzettende mooie lichtjesceremonie waar een mooie rol was weggelegd voor de vrienden van Jeroen ben ik samen met Andre en de jongens van JO19 terug naar SVF gelopen. Op de achtergrond hoorde we de carnavalskar die Jeroen rond reed op zijn laatste rit door Cothen. Aangekomen bij SVF zagen we het pad met lichtjes en was het doodstil. Dat was een rare gewaarwording. Aan de ene kant was het ontzettend stil, windstil en een heldere hemel. Van de andere kant kwam er veel muziek en licht van de carnavalskar.

Jeroen is van de kar gehaald en door een erehaag van vrienden over het pad met lichtjes gedragen naar het stukje waar de selectie met groene fakkels stond.

Nadat de selectie afscheid heeft kunnen nemen was er de mogelijkheid voor andere Cothenaren,

SVF-ers, vrienden en kennissen om afscheid te gaan nemen.

Wat was er ontzettend veel volk op de been!

Uiteindelijk zijn om 00.15 uur de laatste mensen geweest om te condoleren en konden familie en vrienden Jeroen voor de laatste keer mee naar huis nemen.

Ik besef me heel goed dat ik nu een aantal mensen vergeet te vermelden. Dat moeten ze me maar vooral niet kwalijk nemen. Ik ben in ieder geval super trots maar vooral ook dankbaar dat er zoveel mensen mee hebben willen werken aan dit afscheid. Elke keer weer blijkt dat als het er echt op aankomt iedereen weer voor elkaar klaar staat. Dan doen het er niet toe of je de condoleance regelt, de fakkels regelt, de kist draagt of alleen de kaarsjes aansteekt. Dit is waar SVF voor staat, warmte, steun, troost, verbondenheid en vooral interesse in elkaar.

Ik heb hier een les uit geleerd: Leef alsof het je laatste dag is en geniet vooral van en met elkaar.

Na morgenavond gaan we weer verder werken aan SVF. Want deze geweldige club moet héééééééééél lang blijven bestaan.

Lieve Jeroen,

Jouw heengaan heeft een wond in het hart van SVF gemaakt. Maar tijd heelt alle wonden en die wonden worden littekens. Het litteken wat jij achterlaat zal ons alleen maar goede herinneringen geven aan jouw warme persoonlijkheid. Dat houden we in ere.

Claudia

Fysiotherapie

advertisement

Word lid

Lid Worden bij SVF

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

WIL JIJ ONS HELPEN ? KLIK DAN HIERONDER

Vacatures bij SVF

Privacy policy

privacy-policy